mijn slotgedicht als stadsdichter
Het is zo’n jaar
Waarin alles om je heen
Weggaat uitglijdt
Oprijdt of Achterlaat
En de laatste hand
Los van welk misverstand
Gegeven wordt
Het is zo’n jaar
Waarin alles om je heen
Een and’re afslag neemt
Handgas geeft
Pijn beleeft
Vecht en bokst
Tegen die bittere bierkaai
Zo’n jaar waarin de kunst
Verwordt tot speeltje
Elk boek verveelt je
De download gratis heet
En broos mens’lijk leed
Wollig wordt ontbloot
Want Oh Cherso is de norm
In onze Beeldenstorm
Maar ook zo’n jaar waarin
De wijkkunstenaar
Zijn laatste beelden schiep
Een Zonnehof liet stralen
En nog 1 keer over hoofden liep
Als was het wassend water
En Theo leek weer even God
En zag dat het zo goed was
Voor al die generaties later
juni 2012