door StadsdichterAmersfoort | sep 3, 2021 | Gedichten, Twan Vet
Er waren mensen die geschrokken naar me wezen, een kind dat op een vaderschouder werd gehesen, een vrouw die me angstvallig smeekte om haar hond niet op te eten. Er was, dacht ik, een paradijs dat ik niet zag. Ik was het zat: hoe iedereen in het verblijf...
door StadsdichterAmersfoort | okt 11, 2018 | Eva Vleeskruyer
Ik wilde Wat zeggen Maar nu weet ik het Niet meer Ik tel tot tien Vergeet te zoeken Omdat ik Aan de praat Gehouden word En vind jullie Dagen later Slapend onder een dekentje In de kast…. Noem mij gerust een huisduif Maar geen voddemoêr Het gekonkelefoes smiespelt mij...
door StadsdichterAmersfoort | okt 11, 2018 | Eva Vleeskruyer
zuster ik ben bang ik weet niet waar ze zijn het geluid van een remmende trein pijnigt mij niet zozeer als het niet weten of er een weerzien is laat staan wanneer in het nest van de adelaar steel je de eieren wellicht zonder gevaar je noemt ze je vrienden beklemmend...
door StadsdichterAmersfoort | okt 11, 2018 | Eva Vleeskruyer
in een donkere nacht, het was troosteloos laat zat ze nat op haar gat aan het eind van de straat haar hoed was gedeukt en haar jurk was gekreukt een knak in haar bezem, ze keek nogal kwaad wat moet je? snauwde het snoetje met oogjes als glas heus zit ik hier niet voor...
door StadsdichterAmersfoort | okt 11, 2018 | Eva Vleeskruyer
voet voor voet treed ik in jouw spoor de gelijkenis is natuurgetrouw de moeder het beeld van de vrouw in het water weerspiegelt haar ziel zij draagt onze vader zij voedt de lammeren zij troost de armen aan haar boezem haar gezicht verlicht mijn pad ik weet weer waar...
