Categorie: Arjen van der Linden

mijn slotgedicht als stadsdichter Het is zo’n jaar Waarin alles om je heen Weggaat uitglijdt Oprijdt of Achterlaat En de laatste hand Los van welk misverstand Gegeven wordt Het is zo’n jaar Waarin alles om je heen Een and’re afslag neemt Handgas geeft Pijn beleeft Vecht en bokst Tegen die bittere bierkaai Zo’n jaar waarin…

over de misstanden in de katholieke kerk, ook in Amersfoort Hij leek de voorbeeld katholiek Vergreep zich slechts een keer of 3 Aan de absolute onschuld Van hem toevertrouwde dienaars Door pater in wijwater gewassen Het viel pas op toen die knapen Opeens in bed gingen plassen En weer werden gewassen Om wonderolie te moeten…

Gedicht waarmee ik stadsdichter 2010-2012 werd Garnizoensstad van weleer Kazernes bij de vleet Soldaten in de kroegen Soldij en damesleed Maar een vroege overgang Verbreedde beide dijen De Randstad zoog zich vast En kogels werden keien Op naar de zee De Zuider- Zuiderzee Zeezicht aan de Eem En iedereen ging mee Van Schot- tot Vathorst…

Opening Amersfoort fotostad Zwarter dan wit Grauwgrijs als winterse Lucht rond de torenspits Van onze Lange Jan Waar marmerwitte duiven Drijven op de wind Nergens ter wereld Kan het zwart-wit denken Zo mateloos bewonderd en Sluitend uitgelicht worden Als nu en hier – oké Amsterdam uitgezonderd Grid grijpt Grid gromt Grid groeft Grid proeft het…

over Dias Latinos Er glijdt een ijle toon Van gesmoorde Trompet over het Dampende plein Het stadshart bonkt En schuimt Ingesloten door een Muur van drums En bass in buik Grooves van zeek’re Zuid-Amerikaanse Afkomst Duivelse dissonanten In zwaar vervuilde Akkoorden en oneven Maten die toch Na enig aandringen Dansen Natgehouden op bier Pompen alle…

over klagende marktkoopmannen in de winter Er ligt een zoete laag Verse suiker op de Hof Waar het strooizout Uit louter schaarste Weggebleven is Waar de koopman de zaterdag Begon zijn bezem eens Flink rond en door eigen kraam Te halen waardoor niemand Weggebleven is Er ligt een zure laag Aangestampte suiker op de Hof…