Bij de herdenking van Kamp Amersfoort
Met elke stap die je hier zet, draait de tijd terug.
Je recht je rug in een landschap dat zichzelf
onder een doodse stilte draagt en waar de toekomst
van gebroken levens in ligt opgebaard, maar het
verleden drukt je naar de grond. Het fluistert dat het leven
ophield hier en dat er mensen zijn geknakt in hun bestaan.
Met elke stap die je hier zet, kom je dichter bij het kwaad:
het doodstil staan, die wrede laars, de barakken en de stukjes
brood, het transport naar weer een nieuwe hel,
de dood die ogen kreeg en altijd keek. Hoe het leed
dat hier verborgen ligt, na al die jaren net zo groot,
loodzwaar, haast ontilbaar is gebleken –
elke stap die je hier zet, helpt tegen het vergeten.