Categorie: Eva Vleeskruyer

13 september, de 256e dag van het jaar, roep ik uit tot ‘De dag van het vergeten woord’.
Op 13 sept 1952 verscheen het eerste Jip en Janneke verhaal in het parool. Het verbaal antiek van Jip en Janneke geeft mij beslist voorleesplezier. “…een haan met praats…”

Huisduif – huismus
Voddemoêr – slons
Knevel – snor
Konkelefoezen, smiespelen – smoezen
Weepsch – laf
Pantoffelregiment – huishouden waar “de vrouw de baas is”
Babiolen – wissewasjes
Fanfaronneren – praats hebben
Kakocratie – slechte regering
Lieflokken – vleien
Bezadigd – wijs en bedaard

zuster ik ben bang ik weet niet waar ze zijn het geluid van een remmende trein pijnigt mij niet zozeer als het niet weten of er een weerzien is laat staan wanneer in het nest van de adelaar steel je de eieren wellicht zonder gevaar je noemt ze je vrienden beklemmend unheimlich het bekruipt mij…

in een donkere nacht, het was troosteloos laat zat ze nat op haar gat aan het eind van de straat haar hoed was gedeukt en haar jurk was gekreukt een knak in haar bezem, ze keek nogal kwaad wat moet je? snauwde het snoetje met oogjes als glas heus zit ik hier niet voor mijn…

voet voor voet treed ik in jouw spoor de gelijkenis is natuurgetrouw de moeder het beeld van de vrouw in het water weerspiegelt haar ziel zij draagt onze vader zij voedt de lammeren zij troost de armen aan haar boezem haar gezicht verlicht mijn pad ik weet weer waar ik sta en ik ga verder…

dag oude dag dit wordt een nieuwe dag ik kraak misschien maar ik piep niet want er is niemand die dat wil horen in het voorbijgaan draait de aarde als een carrousel toch draait ze steeds sneller tot we er allemaal aflazeren maar mijn tijd strekt zich uit en mijn tijd duurt dat blijkt mijn…

tussen twee torens werd ik geboren links van mij de koningin wiens onderdaan ik mij waan als ik gracieus zwalkend wat afstand neem om te zien of zij wel recht blijft staan rechts kijk ik uit mijn slaapkamerraam serene zondagsklokken trekken op uit de bekegelde nevelen de stoom die afgeblazen werd in het feestgedruis verdampt…