door StadsdichterAmersfoort | okt 11, 2018 | Eva Vleeskruyer
Ik wilde Wat zeggen Maar nu weet ik het Niet meer Ik tel tot tien Vergeet te zoeken Omdat ik Aan de praat Gehouden word En vind jullie Dagen later Slapend onder een dekentje In de kast…. Noem mij gerust een huisduif Maar geen voddemoêr Het gekonkelefoes smiespelt mij...
door StadsdichterAmersfoort | okt 11, 2018 | Eva Vleeskruyer
zuster ik ben bang ik weet niet waar ze zijn het geluid van een remmende trein pijnigt mij niet zozeer als het niet weten of er een weerzien is laat staan wanneer in het nest van de adelaar steel je de eieren wellicht zonder gevaar je noemt ze je vrienden beklemmend...
door StadsdichterAmersfoort | okt 11, 2018 | Eva Vleeskruyer
in een donkere nacht, het was troosteloos laat zat ze nat op haar gat aan het eind van de straat haar hoed was gedeukt en haar jurk was gekreukt een knak in haar bezem, ze keek nogal kwaad wat moet je? snauwde het snoetje met oogjes als glas heus zit ik hier niet voor...
door StadsdichterAmersfoort | okt 11, 2018 | Eva Vleeskruyer
voet voor voet treed ik in jouw spoor de gelijkenis is natuurgetrouw de moeder het beeld van de vrouw in het water weerspiegelt haar ziel zij draagt onze vader zij voedt de lammeren zij troost de armen aan haar boezem haar gezicht verlicht mijn pad ik weet weer waar...
door StadsdichterAmersfoort | dec 18, 2017 | Eva Vleeskruyer
dag oude dag dit wordt een nieuwe dag ik kraak misschien maar ik piep niet want er is niemand die dat wil horen in het voorbijgaan draait de aarde als een carrousel toch draait ze steeds sneller tot we er allemaal aflazeren maar mijn tijd strekt zich uit en mijn tijd...
door StadsdichterAmersfoort | dec 18, 2017 | Eva Vleeskruyer
tussen twee torens werd ik geboren links van mij de koningin wiens onderdaan ik mij waan als ik gracieus zwalkend wat afstand neem om te zien of zij wel recht blijft staan rechts kijk ik uit mijn slaapkamerraam serene zondagsklokken trekken op uit de bekegelde nevelen...
